Sardor Tairov — Hasrat | Сардор Таиров — Хасрат — текст песни
Мана ҳануз бўз кўзларимни бир ҳижрон тўсар,
Ёки умрим чоғим ҳар дам бу дардлар безар.
Ёду-фикрим не замонки, ўтларга солиб,
Севгидан келган аламлар бағримни эзар.
Билмадим қай бир фурсат бегоналар бўлди у ёр,
Билмадим қай бир хато айрилиққа этди дучор.
Билмадим севги айбми ё севган дилми гуноҳкор,
Билмадим, билолмадим, билганим шу – бегона ёр!
Ҳасратим бор, кўксим узра бу дардим талай,
Ёр мани айро, айро этди, на қилай?
Кет деди ҳаётимдан, мен ҳам кетдим жим индамай,
Бошимни қайга урай, дилга даво кимдан сўрай? (х2)
Не дард бу, дармони ҳижрон, дилни қийнар ҳар он оҳ ёмон,
Не ғам бу, фармони армон, дилни қийнар ҳар он бегумон.
Кундан кун қийнар ҳижрон, ёр, васлинг энди армон,
Бир лаҳза энди сени кўрмоққа йўқдир имкон.
Кўксимда ҳижрон дарди, қайларда бўлма майли, бўл омон,
Бўл омон.
Ҳасратим бор, кўксим узра бу дардим талай,
Ёр мани айро, айро этди, на қилай?
Кет деди ҳаётимдан, мен ҳам кетдим жим индамай,
Бошимни қайга урай, дилга даво кимдан сўрай? (х2)